سازه ها

اره منبت کاری اختراعی در اواسط قرن شانزدهم بود که ناشی از نوآوری در ساعت های فنری بود. این شامل یک قاب فلزی U شکل بود که بر روی آن تیغه‌ای باریک ساخته شده از یک فنر ساعتی، بهترین و یکنواخت‌ترین فولاد موجود، کشیده شده بود، زیرا آن را آهنگری نمی‌کردند، بلکه در آسیاب‌های کوچک با نیروی دستی نورد می‌شدند. این تیغه‌های نسبتاً نازک دارای دندانه‌های ظریفی بودند که برای برش روکش از چوب‌های تزئینی برای انواع مبلمان مناسب بود.

 

در اواسط قرن هفدهم، کارخانه‌های نورد بزرگ با نیروی آب در انگلستان و برخی از بخش‌های قاره قادر به تولید نوارهای فولادی پهنی بودند که از آن‌ها می‌توان اره‌های پهن را در انواع مختلف ساخت. به ویژه، اره گودال با قاب نامناسب تا حد زیادی با یک تیغه بلند و دو دسته با سفتی افزایش یافته جایگزین شد. اره های همه منظوره کوچکتر از این کارخانه نورد به اره های پره پهن امروزی توسعه یافتند. اره دستی مدرن با تیغه پهن به صورت مخروطی است، یعنی تیغه آن ضخامت یکنواختی ندارد اما در پشت چند هزارم اینچ نازکتر از لبه دندانه دار است. این امکان برش بدون اتصال را فراهم می کند و چنین اره هایی برای برش سریع و آسان به مجموعه کمی نیاز دارند. صنعتگران قاره ای هنوز از اره قاب برای نیمکت سازی استفاده می کنند. از آنجایی که تنها قسمت خریداری شده خود تیغه است، کارگران اغلب قاب آهن خود را می سازند که با چرخاندن یک طناب با یک چوب کوتاه سفت می شود. برای اطلاع از قیمت آهن به توان کاوش شکیبا مراجعه کنید.

 

فایل

بسیاری از دندانه‌های اسکنه‌مانند این فایل به جهتی اشاره می‌کنند که باید در آن فشار داده شود تا مؤثر واقع شود. از آنجایی که با هر ضربه مواد کمی حذف می‌شود، این ابزار برای صاف کردن یک قطعه کار ناهموار یا تغییر جزئیات آن مناسب است. این پرونده در اوایل دوران باستان ناشناخته بود، در طی آن زمان صاف کردن با سنگ یا پودر ساینده یا با پوست کوسه انجام می شد که سطح دانه ای آن تقریباً کاغذ سنباده است.

 

پرونده های آهن ناشناخته هستند، اما برنز در 1500 سال قبل از میلاد در مصر به پرونده های مسطح تبدیل شد. یک فایل گرد و مسطح ترکیبی از برنز تا 400 سال قبل از میلاد در اروپا تولید شد. این پرونده در عصر آهن رایج شد و تعدادی از نمونه ها از دوران روم باقی مانده است. طولانی‌ترین آنها مسطح، عرض یک اینچ، طول حدود 38 سانتی‌متر (15 اینچ) از جمله دسته و حدود 20 سانتی‌متر (8 اینچ) طول کار دارد. تعدادی فایل کوتاه‌تر با طول کاری حدود 10 سانتی‌متر (4 اینچ) به دلیل شکافی که در نزدیکی دسته قرار می‌دهند، بسیار جالب هستند. سطح مقطع V شکل (که امروزه چاقو شکل نامیده می شود) نشان می دهد که این فایل ها برای پانسمان دندان اره در نظر گرفته شده اند. بریدگی کارگر را قادر می‌سازد تا دندان‌ها را تنظیم کند، یعنی دندان‌های متوالی را به طرف‌های متناوب خم کند تا اره‌ای آزاد داشته باشد. این فایل‌ها دارای دندانه‌های مستقیم و درشت بودند، اما مزایای دندان‌های برش مورب و دندان‌های دو برش (متقاطع) زودتر مورد توجه قرار گرفت.

 

در رساله ای که در سال 1100 نوشته شده است، پرونده هایی با اشکال مربع، گرد، مثلث و غیره ذکر شده است. در این زمان فایل‌ها از فولاد کربوره ساخته می‌شد که پس از بریدن فایل‌ها توسط یک چکش تیز و اسکنه مانند یا یک اسکنه و چکش سخت می‌شد. دستنوشته مصور سال 1405 که توسط تعدادی از نویسندگان بعدی کپی شده است، یک فایل چند ضلعی را نشان می دهد. صدای جیغ عملیات بایگانی نیز با پیشنهاد کنجکاوی مبنی بر توخالی شدن فایل ها و پر کردن با سرب برای حذف نویز بیان می شود. در سال 1578 نویسنده ای اظهار داشت که تنها راهی که می توان از طریق آن نخ ها را در پیچ ها برش داد استفاده از فایل است.

http://ahanmit.nasrblog.ir/post-95406.html