سازه ها

لوله فولادی به چه معناست؟

لوله های فولادی از آلیاژهای فلزی آهن و سایر فلزات مانند آلومینیوم / منگنز و غیره ساخته می شوند و از استحکام و دوام بیشتری نسبت به لوله های آهنی برخوردار هستند. آنها یا بدون درز هستند یا در طول لوله جوش داده می شوند و با پوشش دادن آن با یک لایه روی در حمام روی داغ یا با فرآیند آبکاری گالوانیزه می شوند. روی برای انسان غیر سمی است و از این رو یک فلز ایده آل برای پوشش لوله های آب است. خرید لوله نیاز به رعایت نکات متفاوتی است.

 

 

لوله های فولادی معمولاً برای تامین و توزیع آب و گاز استفاده می شوند. اندازه اسمی لوله از 3/8 اینچ تا 2 اینچ متغیر است. این لوله امروزه معمولا مورد استفاده قرار نمی گیرد زیرا گزینه های ارزانتر و بهتری در بازار موجود است.

 

در حالی که لوله های فولادی بادوام هستند، کار با این ماده به دلیل نیاز به رزوه کاری دشوار است. با این حال؛ هنوز هم برای جایگزینی یا تعمیر خطوط لوله فولادی موجود استفاده می شود. فولاد بادوام است، اما با گذشت زمان، مستعد خوردگی از داخل در نتیجه فرسایش روی است. این به دلیل قرار گرفتن مداوم در معرض آب در لایه روی داخل لوله رخ می دهد که منجر به تجمع محصولات جانبی خوردگی می شود. میانگین طول عمر لوله های فولادی حدود 50 سال است.

خطوط شهری که در اوایل دهه 1930 تا 1970 ساخته شدند، لوله های آزبست سیمانی را به عنوان سیستم های اصلی انتقال آب و فاضلاب خود نشان می دادند. در حالی که در ابتدا تصور می شد این خطوط بادوام و ضد خوردگی هستند، از آن زمان شروع به تخریب کردند و الیاف آزبست را در منبع آب آزاد کردند. در برخی موارد، الیاف آزبست به اندازه کافی توده های بزرگی را تشکیل می دهند که لوله کشی را مسدود کرده و ماشین لباسشویی را آلوده می کنند.

لوله آزبست سیمان چیست؟

لوله های آزبست سیمانی که به نام ترانزیت نیز شناخته می شوند، خطوط سیمانی هستند که با آزبست مخلوط شده اند. در زمان محبوبیت آنها، اعتقاد بر این بود که این خطوط لوله در برابر خوردگی مقاوم هستند و آنها را از سیمان یا چدن استاندارد بادوام تر می کند.

 

ترانزیت در اواخر دهه 1930 تا اوایل دهه 1940 محبوبیت پیدا کرد. بسیاری از شهرداری ها از لوله آزبست سیمانی به عنوان خطوط اصلی خود در هنگام گذاشتن خطوط لوله جدید برای آب، فاضلاب یا زهکشی طوفان استفاده می کنند. در آن زمان به دلیل طراحی سبک وزن آن انتخاب شد. ضریب اصطکاک پایین آن را برای حمل و نقل مایعات عالی کرده است. زمانی که کارگران استفاده از خطوط آزبست را متوقف کردند، بیش از 600000 مایل از آن استفاده شد.

با این حال، مطالعات انجام شده در اوایل دهه 1970 نشان داد که تولید این خطوط مسئول تعداد فزاینده ای از نگرانی های بهداشتی است. به این ترتیب، EPA ایالات متحده در سال 1979 ممنوعیت محصولات آزبست را صادر کرد. در حالی که ممنوعیت اولیه در دادگاه تجدید نظر شکست خورد، EPA به شدت استفاده از آن را تنظیم می کند. تولیدکنندگان در اوایل دهه 1980 تولید انبوه لوله کشی آزبست را متوقف کردند.

 

خطرات سلامتی لوله های آزبست چیست؟

در حالی که آزبست یک فیبر طبیعی است، با بسیاری از مشکلات سلامتی مرتبط است. شایع ترین بیماری مرتبط با آزبست مزوتلیوما است.صاحب خانه معمولی لازم نیست نگران ایجاد این سرطان با استفاده از لوله های آزبست باشد. با این حال، این یک نگرانی واقعی برای کارگرانی است که وظیفه تعمیر و جایگزینی این خطوط آلوده را دارند زیرا ممکن است الیاف در هوا منتقل شوند. هنگامی که در هوا منتقل می شوند، کارگران ممکن است آنها را استنشاق کنند که منجر به ایجاد مزوتلیوما می شود. (نگاه کنید به "لوله آزبست سیمان: چرا مشکل است و چگونه بدون ترانچ می تواند آن را برطرف کند.")

 

صاحبان خانه باید نگران خطرات سلامتی مرتبط با بلع به جای استنشاق باشند. هنگامی که یک لوله آغشته به آزبست شروع به خراب شدن می کند، الیاف وارد منبع آب می شوند. خوردن فیبرها می تواند منجر به مزوتلیومای صفاقی شود، سرطانی شبیه به مزوتلیومای سنتی که در اثر استنشاق الیاف ایجاد می شود.